Een feest om naar te kijken”, zo inspireert Joost Werkhoven ons als deelnemers aan de rondleidingen in Het Wilhelminapark als we onder een van de monumentale bomen staan. Het Wilhelminapark werd in 1897 ontworpen door de bekende tuinarchitect Leonard Springer. Joost laat ons meerdere concept plattegronden zien. Het definitieve plan laat spannend gebogen paden zien voor het wandeldeel en aan de andere zijde van de vijver het verblijfsgedeelte waar vroeger de kiosk stond. Het park maakt tegenwoordig deel uit van het Museumkwartier en is een van rijkswege beschermd stadsgezicht.
Al wandelend naar de drie bijzondere bomen buiten het park wijst Joost ons nog op diverse monumentale panden zoals de vroegere melkfabriek. In de tuin achter de muur van het Clarissenklooster staat een varenbladige beuk die tot de top 10 dikste van Nederland behoort . Daarna lopen we door de nieuwbouw van het Clarissenhof waarvoor de vijf architecten inspiratie op deden in kloosters en met het begrip “verstilling” hebben gezorgd voor een zeer passend eindresultaat. De tweede boom aan de Burgemeester Brokxlaan nabij het Johannes Zwijsen gebouw is een moerascypres. Een kanjer van een boom waar we allemaal al vaker onbewust onderdoor gefietst zullen zijn. De derde monumentale boom staat in de Gasthuisring tegenover het Fraterhuis. Het is een Christusdoorn, de dikste geregistreerde van Nederland. De boom krijgt binnenkort na de herinrichting aldaar een extra behandeling voor het wortelgestel en meer vrije ruimte er omheen.
Terug bij het Parkhuisje genieten we even van een kop koffie namens de vereniging, waarna we in het park bij een aantal monumentale bomen door Joost op zijn Tilburgs enthousiast de vraag krijgen, “en wès dees”? We staan aan de voet van de dikste suiker esdoorn- Acer saccharum van Nederland. Van het sap van de boom wordt ahornsiroop gemaakt bijvoorbeeld voor op pannenkoeken.
Iets verderop hangt de meerstammige, ±130 jaar oude, katsuraboom tot ver over de rand van de vijver. Een aromatische geur komt vrij zodra de bladval begint.
Natuurlijk krijgt de statige herdenkings-boom, de Wilhelminalinde, met hekwerk eromheen midden in het park ook de nodige aandacht van ons.
We wandelen langs de hangende zilver-linde die een flink stuk van zijn kruin moet missen na een storm. Ook de driekleurige beuk behoort tot de zeldzame Springerbomen. De oudste boom van het park staat aan de rand van het park de zogenaamde Huntington-iep. Met een meetlint wordt door enkele van onze leden de omtrek gemeten waarna de ouderdom kan worden ingeschat, 140 jaar. Elk jaar krijgt deze boom een spuit tegen de iepziekte.
Tijdens de rondleiding vertelt Joost over de Stichting Vrienden van het Wilhelminapark. In 1995 werd door de gemeente een aantal bomen op een kaplijst gezet, maar door deskundigen van onder andere de landelijke Bomenstichting, kon er een aantal zeldzame monumentale bomen worden gered. Eenmaal per week, op zondagmorgen, wordt het park ook door buurtbewoners opgeruimd.
We kunnen terugkijken op een leerzame en inspirerende bomenwandeling dankzij Joost Werkhoven die je ook zelf ziet genieten bij elke rondleiding door het park. Voor liefhebbers voor een bomenrondleiding of een ander park, mail naar: joostwerkhoven(at)outlook.com               Cees van Abeelen