Het duurde even voordat de aanmeldingen op gang kwamen, maar tenslotte waren er 18 deelnemers voor 13 december 2022 en hadden we ook nog twee mensen op een wachtlijst staan. Een volle groep dus op voor do-cente Henriëtte Schalk.
Henriëtte nam ons mee in de beginselen van het Ikebana bloemschikken op de Sogetsu wijze. Na een korte uitleg gingen we aan de slag met roerstaafjes en papieren rietjes om een structuur te maken die als basis moest dienen voor een bloemstuk. Het viel nog niet mee en regelmatig sprongen er rietjes en staafjes in het rond. Maar mede dank zij de hulp van de wat meer ervaren bloemschikkers die aanwezig waren, was het bij iedereen op het einde van de avond toch gelukt. Na een heel gezellige avond waarin volop gelachen werd, gingen we naar huis met een crea-tie die niet helemaal voldeed aan het idee dat de meesten van ons hebben over een kerststuk, maar die wel móói was. Alles bij elkaar dus zeker een geslaagde avond. Kitty Koolen

“Ik maak geen tekentafeltuinen; het gaat vooral om goed kijken!”
Aan het woord is Harry Pierik, voormalig ‘schoolmeester’, nu bekend ‘groenvormgever’.
Zijn visie: een mooie tuin is een rijk gedetailleerde eenheid van vormen, kleuren, texturen en geuren. Zijn projecten zijn dan ook in elk seizoen weelderig, natuurlijk en aantrekkelijk voor insecten en andere dieren. Geen grote groepen planten of geometrische vormen, maar vloeiende lijnen en gevulde borders met planten die in elkaar overlopen. Lelijke elementen gumt hij weg en een mooi omgevingslandschap maakt hij onderdeel van de tuin. Mensen moeten zich opgenomen voelen in het groen.
Pierik beschouwt elke tuin als een artistieke uitdaging. “Laat taboes los”, houdt hij zijn publiek voor. “Durf allerlei vaste planten, klimmers, grassen, varens, heesters en bomen te combineren.” Dat wil niet zeggen dat hij geen rekening houdt met zijn opdrachtgevers. Wensen en mogelijkheden omtrent sfeer en kleuren, uitzicht en privacy, bodem en licht worden uitgebreid besproken voordat de hoveniers aan de aanleg beginnen.
Daarvan getuigen de beelden van zijn ontwerpen: een zilverwitte villatuin, een begraafplaats met warme geel-oranje ran-den, een kleurrijke boerderijtuin, kasteeltuinen, een schaduwrijke binnentuin, maar ook stadstuintjes, groene daken en kantoorgevels. “Mensen lopen er soms voor om”, aldus Pierik. Ook gemeentes benaderen hem voor de vergroening van straten en rotondes.
Tot slot gunt Harry Pierik ons nog een verrassend kijkje in zijn eigen tuin in Zwolle: een oase van planten, struiken en bomen, gemengd met klimplanten en (sub-) tropische planten, loslopende goudfazanten en niet te vergeten een verzameling van zo’n 300 soorten sneeuwklokjes. Een inspirerend verhaal, getuige de complimenten.
Ineke Sinnema

Dahliavereniging Flora is een begrip in Tilburg en kent al vele jaren haar open dag aan het complex aan de Bredaseweg. Voor deze open dag op zondag 11 september werd onze vereniging Groei & Bloei Tilburg en Omstreken uitgenodigd door Ineke Sinnema als tuineigenaar op dit complex, om met een stand de bezoekers bekend te maken met het tijdschrift en onze plaatselijke vereniging met activiteiten door het jaar heen.
Na de officiële opening hebben we bijzonder veel enthousiaste mensen mogen ontmoeten bij onze stand. Het is altijd weer leuk om mensen te spreken met dezelfde hobby, of zelfs passie. Naast het mee mogen nemen van het jubileumtijdschrift, pen of bloemenzaadjes, waren veel mensen geïnteresseerd in de vereniging Groei & Bloei en onze activiteiten en velen hebben dan ook hun e-mailadres doorgegeven voor de Nieuwsbrief of gaan zich opgeven als nieuw lid. Voor beide verenigingen, maar ook voor ons een geslaagde dag waar het mooie weer zeker aan heeft bijgedragen.
Kitty Kolen en Cees van Abeelen

Woensdag 7 september komen we in alle vroegte (7.40 uur) aanrijden op parkeerplaats Stappegoor en zien daar de eerste medereizigers al klaar staan. Auto wegzetten, door gebruik te maken van de parkeerapp laten zien dat je meegaat met je tijd en samen verder de komst van de bus afwachten. Die laat niet lang op zich wachten en nadat alle 41 deelnemers zich gemeld hebben bij ‘de man met de lijst’ kunnen we vertrekken.
De chauffeur kiest voor de route over de N65 maar komt al bij Berkel-Enschot tot de conclusie dat hij dat beter niet had kunnen doen. Ter hoogte van de Druiventros staat een file en via de gecompliceerde rotondes ter plaatse wordt rechtsomkeer gemaakt om over de Tilburgse Noord-tangent de weg naar Den Bosch langs Waalwijk te vervolgen. We worden verder niet noemenswaardig geplaagd door fileleed en arriveren keurig rond de geplande tijd van 10.00 uur op het parkeerterrein bij de Floriade. In de bus zijn de entreebewijzen al uitgereikt samen met een fraaie jubileumbutton van ‘Groei & Bloei 150 jaar’. Want ja, WIJ bestaan dan wel 125 jaar, maar de moedervereniging is natuurlijk nóg ouder… En Diana heeft, heel erg attent, al gezorgd voor een plattegrond!
Met de uitdrukkelijke boodschap om tijdig weer terug bij de bus te zijn goed in de oren geknoopt, gaat iedereen vol goede moed het al dan niet onbekende tegemoet. De meesten kunnen de verleiding om eerst even koffie te drinken niet weerstaan. Maar daarna wordt het pas echt genieten! Er is zoveel moois te zien en te beleven in dit prachtige park. Wij gaan op pad samen met Lidwien, een Groei & Bloei-herintreder zullen we maar zeggen.
Op 15 juni hebben Wilma en ik al een bezoek gebracht aan de Floriade, samen met de leden van Bloemencultuur-vereniging St. Franciscus. Op die dag hebben we ons, gezien de uitgestrektheid van het park, grotendeels beperkt tot het deel dat Green Island is genoemd. Nu kiezen we ervoor het Urban District te bezoeken. Na de koffie lopen we naar het centrale plein, wat op de plattegrond in goed Nederlands wordt aangeduid als Central Square. We bewonderen de twee van cortenstaal gemaakte sculpturen. Deze zijn samengesteld uit een aanzienlijk aantal metalen bijen die elk een eigen gezichtsuitdrukking heb-ben. Dan bezoeken we Kunstpaviljoen M, een aangename verrassing! Meerdere gebouwen in dit park blijven in de toekomst staan: de Aeres Hogeschool Almere met allemaal planten aan de buitenmuren, het verzorgingshuis. Maar ook dit kunstpaviljoen moet straks uitgroeien tot een volwaardig museum. En wat er te zien is, belooft veel voor die toekomst! Daarna bewonderen we de fraaie buitenkant van het gebouw ‘Flores’, ook al een toekomstbestendig project.
Vervolgens dwalen we verder van land naar land… We bezoeken Qatar en krijgen een indruk van de wijze waarop ze daar de uitdagingen aanpakken, die de woestijn te bieden heeft. Energie opwekken, van zout weer zoet water maken, irrigatie. Ik heb niet zoveel met dat land, maar dit roept toch wel bewondering op. België, Tsjechië, Sudan, India, Thailand, China (een echt schitterend aangelegde tuin!), Duitsland (zeer fraaie dakterrassen om aan te geven dat je ook op die manier de temperatuur in steden kunt drukken), Frankrijk. Als we op een terrasje onze boterham nuttigen, gebeurt dat onder de vrolijke klanken van een Surinaams koor. En het toeval wil, dat we alle drie wel muziekliefhebbers zijn, dus dat was een aangename verrassing.
We laten ons in het paviljoen van de Provincie Flevoland verleiden tot deelname aan een virtuele ballonvaart. Ik heb me, met mijn hoogtevrees, de hele vaart angstvallig en krampachtig vastgehouden aan de aanwezige stangen, maar ondanks dat was het een prachtige ervaring. In vogelvlucht krijg je een indruk van alles wat in deze twaalfde provincie is te zien aan natuurschoon en stedenpracht. Daarna blijkt jammer genoeg de stand van Japan gesloten. We hebben ons laten vertellen dat je juist dáár naar toe moest. Helaas dus. Een receptie voor hoge heren vanwege de Japanse nationale feestdag zorgt voor gesloten deuren. Niet getreurd: er is nog genoeg te beleven. We ver-leggen onze belangstelling naar de Hortus Avenue. Let ook nu weer op het Engelse Nederlands! Bijzonder fraaie borders vol gezet met allerlei bloeiende planten. Echt genieten van al deze schoonheid. De immense kas is niet alleen de plek waar op dat moment de keuring van allerlei bijzonder mooie dahliasoorten plaatsvindt. Je kunt ook zien hoe op een moderne manier groenten gekweekt worden op waterbedden en dat paddenstoelen op dit moment heel erg in zijn als voedselbron. Allerlei kamerplanten worden op uitdagende wijze tentoongesteld.
Aan het eind van ons latijn zijn we daarna even op een bank geploft in afwachting van het moment dat we ons naar de bus moeten begeven. Om 16.00 uur exact wordt vertrokken naar Houten, waar we in Restaurant De Engel hebben mogen genieten van een voortreffelijk diner. Iedereen kan aan tafel zijn of haar (of hoe noem je dat tegenwoordig?) vandaag opgedane indrukken en ervaringen delen. Het is zonder meer interessant te horen hoe anderen dit uitstapje hebben beleefd. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken, dat men over het algemeen zeer genoten had. Natuurlijk mag je het ook over andere dingen hebben. En dat gebeurt dan ook volop. Er worden veel ‘nieuwe contacten’ gelegd. Want ondanks de opmerking aan het begin van de reis, dat het wel een reünie lijkt, zijn er ook veel nieuwe gezichten te zien. Kortom: gezellig wás het. Een heel fijne afsluiting van een zeer geslaagde dag!
Ton van den Boom

Klik hier voor de foto's, of ga naar het fotoalbum pagina 5 onderaan

Op de zonovergoten vrijdagmiddag 15 juli kwam het merendeel van de 21 geïnteresseerde Groei & Bloeiers op de fiets naar deze prachtige plek in Oisterwijk. Molenaar Hennie en tuingids Rinie vertelden ons vol passie over hun werkzaamheden, die zij samen met maar liefst 65 andere vrijwilligers uitvoeren! Hennie leidde de helft van onze groep rond in de molen terwijl Rinie de andere helft over de grote moestuin vertelde. Na een uurtje wisselden de groepjes van gids. We sloten de middag gezamenlijk af op het terras met een koel drankje en een heerlijk ‘molensteentje’, waar de vertelde weetjes uitgewisseld werden:

• Wist je dat het beroep van molenaar op de wereld erfgoedlijst staat?
• Wist je dat een deel van de raderen boven in de molen van Buxushout is gemaakt? En dat deze met reuzel of met bijenhoning gesmeerd worden?
• En dat er maar liefst 30 ton meel per jaar gemalen wordt?
• Wist je dat de tuinbonen dit jaar na de oogst in de moestuin blijven liggen als stikstofverstrekker voor het volgende gewas?
• En dat er sinds vorig jaar geen kunstmest meer gebruikt wordt in de moestuin?
• En dat er rondom de molen prachtige kruidenborders aangelegd zijn die vele insecten trekken?
• Heb je die prachtig bloeiende artisjokken gezien?

Al met al een geslaagde middag in de Parel in ‘t groen, zoals Oisterwijk ook wel genoemd wordt!
Was je niet in de gelegenheid om aan te sluiten, dan is het beslist de moeite waard om de Kerkhovense molen en de moestuin op een ander moment nog eens te bezoeken! In de molen is een winkel gevestigd en het is goed toeven op het mooie terras! En tijdens een rondje door de moestuin kom je vast deelnemers van ASVZ (Algemene Stichting Voor Zorg- en dienstverlening) of vrijwilligers tegen die je graag vertellen over hun taak bij de Kerkhovense molen. De kerkhovense Molen: prachtig vrijwilligerswerk - Oisterwijk in Beeld, https://oisterwijkinbeeld.nl/de-kerkhovense-molen/
Arianne Verhoeven

Klik hier voor de foto's, of ga naar het fotoalbum pagina 5 onderaan

Ter gelegenheid van het 125 jarig bestaan van onze afdeling was Groei & Bloei op zaterdag 9 juli aanwezig in Natuurtuin Het Kandoel. Het Kandoel is een natuurparadijs van 12.000 vierkante meter aan de rand van Dongen, dat sinds 1996 beheerd wordt door Natuurvereniging Ken en Geniet. Het gebied is voor iedereen toegankelijk. Veel natuur-liefhebbers, zowel individueel als in groepen, maken er graag gebruik van om te wandelen of te lunchen aan een van de vele picknicktafels. Zo ook op zaterdag 9 juli tijdens de open dag van Ken en Geniet. Op een graspleintje, aan de prachtige vijver vol waterplanten was het goed toeven voor Kitty Kolen en Ineke Sinnema, mede door het lekkere weer. De kleurrijke banner van Groei & Bloei trok al van verre de aandacht in deze groene omgeving. Leden, oud-leden en niet-leden van de vereniging kwamen enthousiast een praatje maken en er werd over en weer informatie uitgewisseld over tuinen en planten.
Er was veel belangstelling voor de activiteiten van onze afdeling en de gratis tijdschriften, pennen, notitieblokjes en zaadjes vonden grif hun weg. Sommigen waren zelfs geïnteresseerd in de digitale nieuwsbrief en lieten hun e-mailadres achter. Wie weet levert het nog nieuwe leden op. Ze zijn van harte welkom! Ineke Sinnema

Wát een goede opkomst! Op de eerste vrijdagmiddag in juni bezochten we met zo’n 40 mensen het drie jaar oude Spoorpark, ons eigen Central Parc in Tilburg!
Onze gidsen vertelden met veel enthousiasme over het ontstaan van dit bijzondere burgerinitiatief, dat in relatief korte tijd is ontwikkeld. Er is rekening gehouden met de cultuurhistorische kwaliteiten, ecologie en groenstructuur, voorzieningen voor recreatie en sport én het terugbrengen van water in de stad. Met een beek van 230 meter lang is dat zeker gelukt. We zagen dat jong en oud vertier vindt in het Spoorpark.
Natuurlijk bekeken we ook nog even de Cornus kousa var. Chinensis, die we dit voorjaar aanplantten in het park vanwege het 125 jarig bestaan van onze vereniging.Gids Marcel Andries en groenvrijwilliger Bert vertelden over de werking van het ingenieuze watersysteem in het park en het helofytenfilter; beplanting die het water filtert. Rechts en links ging er een onop-vallende putdeksel even open en konden we de technische ruimten zien, die zich onder het maaiveld bevinden.
Behalve de vele bomen en heesters en de prachtige vaste plantenborders bij het T-huis, groeien er in het park zo’n 165 wilde planten. Het Spoorpark is zelfs één van de vier plaatsen in Nederland waar het duizendguldenkruid groeit!
Gids en mede initiatiefneemster Lucy Bathgate vertelde enthousiast over dit burgerinitiatief waar ze niet gauw over uitgepraat raakt. Het héle verhaal over het verwezenlijken van haar droom is zeer de moeite waard! Willem Alexander reisde er zelfs voor naar Tilburg: Lucy Bathgate, waterdrager van het Spoorpark in Tilburg - Nattigheid
Na afloop van de rondleidingen hadden we een gezellige nazit bij restaurant Karakter, waar we het allemaal eens waren over een ding: Het was een interessante excursie in een prachtig park!
Voor wie niet in de gelegenheid was: een bezoekje op een ander moment is zeker aan te raden! Op de website is veel interessante informatie te lezen: Spoorpark Tilburg.
En heeft u nog wat tijd over, het Spoorpark kan altijd vrijwilligers gebruiken! Arianne Verhoeven

Op woensdagochtend 25 mei vertrokken we met 37 personen in de bus naar Kalmthout voor een bezoek aan het Arboretum daar. Na een kop koffie met iets lekkers werd de groep in tweeën gedeeld en startte de rondleiding met een gids.
De geschiedenis van Arboretum Kalmthout gaat terug tot 1856, als de Antwerpse boomkweker Charles Van Geert in Kalmthout start met een proefterrein voor zijn kwekerij in Antwerpen. Het blijft een kwekerij tot 1952, wanneer de broers Georges en Robert De Belder het terrein kopen om er hun privé-verzameltuin van te maken.
Onder de leiding van Robert en Jelena De Belder groeit Arboretum Kalmthout uit tot een van de belangrijkste botanische collecties ter wereld. De honderden nieuwe planten die zij introduceren zijn afkomstig van vrienden en kwekers over de hele wereld. Ze verzamelen zaden in het wild en selecteren ook tal van nieuwe cultivars.
Naast het verzamelen van nieuwe planten, neemt het wetenschappelijke en educatieve aspect een belangrijke plaats in. In 1986 koopt het provinciebestuur van Antwerpen de terreinen aan. Op dit moment is het beheer, het onderhoud en de exploitatie in handen van een extern verzelfstandigd agentschap van de provincie Antwerpen. Het onderhoud wordt gedaan door vijf tuinmensen, aangevuld met vrijwilligers, stagiaires en mensen met een beperking of die hier werken in het kader van reintegratie.
In het arboretum zijn nauwelijks rechte lijnen, het is een speels geheel van grillig lopende paden en eilandborders. Er zijn veel, meer of minder zeldzame bomen, maar ook borders, een grote vijver en een bonsai-atelier. Onze gids vertelde veel over de geschiedenis en liet ons een aantal bijzonder planten zien. In dit late voorjaar bloeiden met name de rododendrons en azalea’s volop. Zo staan in het arboretum wel 27 soorten oude Gentse azalea’s. De gids toonde ons ook een bijzondere azalea, de Azalea Yakusiama. Een plant die afkomstig is van een onherbergzaam eiland in de buurt van Japan. De plant heeft zich aan het extreme klimaat op dit eiland aangepast door een dakpansgewijze plaatsing van bladeren en een bijzondere viltlaag aan de onderzijde van het blad. Bijzonder om de kracht van de natuur hierin weer eens te zien.

In de middag vertrokken we naar de Heemtuin in Rucphen. Deze tuin is in 1978 aangelegd in een samenwerking van de gemeente, het Werkvoorzieningsschap West Noord-Brabant en de natuurwerkgroep om een beschermde werkplek te bieden aan mensen die, al dan niet tijdelijk, in het reguliere bedrijfsleven geen plek kunnen vinden.
In de Heemtuin zijn allerlei verschillende leefgebiedjes ingericht die oorspronkelijk in deze regio voorkomen, zoals een eiken-berkenbosje, droge en vochtige heide, struwelen, een akkerlandje etc. Op deze manier is een buitengewoon interessant en natuurlijk ogend gebied ontstaan. Het beheer is in handen van vrijwilligers. Men probeert te voorkomen dat bepaalde delen overwoekerd worden door gras, of andere ongewenste planten, om andere, kwetsbaarder planten te beschermen, maar men streeft vooral naar een natuurlijk evenwicht. Veel laat men dan ook aan de natuur over, zo waren sommige kardinaalsmutsen behoorlijk aangetast door de rupsen van de gestippelde nachtvlinder. Dit beschadigt de planten niet en de rupsen bieden weer voedsel voor de talrijke vogels in de tuin. Bij de vijver was veenpluis te zien, hier wordt geprobeerd een stukje veen te ontwikkelen met wollegras en veenbes. Het resultaat van het jarenlang consequent toepassen van deze wijze van beheer is dat er tal van zeldzame planten in de tuin te vinden zijn, die op de rode lijst staan, zoals bijvoorbeeld zonnedauw.
Om klokslag 18.00 uur waren we met een voldaan gevoel weer terug in Tilburg. Een gezellige dag met andere tuinliefhebbers en bezoek van twee compleet verschillende, maar beide zeer interessante tuinen.  Kitty Kolen-Megens

Op zaterdag 9 april kon, na uitstel door Corona, eindelijk weer het voorjaarsevent in Goirle worden georganiseerd op het terrein van de Heemkundekring in Goirle. In het kader van het 125 jarig bestaan van onze afdeling kreeg het Event een extra feestelijk tintje. Er waren marktkramen voor alle deelnemers geplaatst, de zon scheen en de frisse wind werd gecompenseerd door een warme drank met iets lekkers waarvoor Cobi had gezorgd.
In totaal zijn er ongeveer 400 bezoekers geweest, dus er was de hele dag een gezellige aanloop van mensen. Ze konden onder andere informatie krijgen over de Goôlse geheimen, de inrichting van een duurzame tuin, het biodiversiteitsteam, de bijenteelt en onze eigen vereniging. We hebben ook wat nieuwe leden erbij gekregen. De kinderen werden vermaakt door de jeugd van het Natuur Lab met een speurtocht en er liepen heel wat kinderen over het terrein van het Heem op zoek naar beest-jes en plantjes. Daarnaast waren er ook biologisch gekweekte planten te koop, boerderijproducten en honing. De actie ‘tegel eruit, plant erin’ liep jammer genoeg minder goed dan we hadden verwacht. Er zijn maar weinig tegels ingeleverd. De beschikbare plantjes die over waren hebben we gedurende de dag uitgedeeld aan bezoekende kinderen, die blij met een door hen gekozen exemplaar naar huis gingen. De loterij, met prijzen die iets met de tuin te maken hadden, was een groot succes. Aan het eind van de dag waren bijna alle lootjes verkocht en de prijzen uitgedeeld! Al met al was het een geslaagd event, dat we volgend jaar zeker weer gaan organiseren. Thérèse Sparidaens

In dit jubileumjaar heeft het bestuur van de Tilburgse afdeling van Groei & Bloei geprobeerd (nog meer dan anders), een boeiend programma samen te stellen met lezingen en excursies. Iedere tuinbezitter heeft te maken met klimaatveranderingen en zal nagedacht hebben over wat dat voor hem of haar betekent. Margareth Hop werd uitgenodigd om op 15 maart haar visie te geven over dit probleem. Dat deed ze met een spreekbeurt met de titel: ‘Een tuin voor het nieuwe klimaat’. Gehouden op dinsdag 15 maart in het Natuurmuseum Brabant.
Mevrouw Hop maakte duidelijk wat de problemen zijn voor onze tuinen door de klimaatverandering en wat we daar aan kunnen doen.
Die klimaatverandering kent twee kanten, het is in sommige periodes droger en langer droog en aan de andere kant regent het soms meer en veel langduriger. Ze had om deze problemen aan te gaan heel wat suggesties. Sommige zijn heel voor de hand liggend, maar daar wordt niet altijd bij stilgestaan.
Ze gaf aan: op plekken die gemakkelijk kunnen opwarmen kies je naast schaduw gevende planten voor een lichte bestrating.
En bij welke planten: kies dan voor droogte-specialisten (cactussen, vetplanten), diep wortelende planten (bijvoorbeeld els, druif, tamarisk) en zogenaamde ‘ontsnappers’ door vroege bloei (gebroken hartje, bloembollen).
Op dezelfde manier pakte ze het probleem van te veel water aan met praktische voorbeelden. En natuurlijk gaf ze daarbij suggesties voor planten die daar bij helpen.
Mevrouw Hop vertelde haar verhaal heel overzich-telijk en duidelijk en dat maakte van deze avond een succes. Ze bleek verder open te staan voor vragen uit het publiek, dat royaal aanwezig was. Het bestuur stelde met genoegen vast dat er ook veel niet-leden waren. Het jubileumprogramma is met deze avond op een goede manier van start gegaan. Theo Cuijpers